Een samenstelling die met een naam begint, wordt aaneengeschreven.

Applecomputer, Greenwichtijd, alzheimerpatiënt

Samenstellingen die met een naam beginnen, zijn te beschouwen als gewone samenstellingen en worden daarom aan elkaar geschreven. Als de directe verwijzing naar de eigennaam is verdwenen, verdwijnt overigens de hoofdletter (zie regel 33 en regel 34): andreaskruis, nijlpaard.

In minder gebruikelijke of lastig leesbare combinaties kan het duidelijker zijn een streepje te schrijven: Google-adept, Elvis-lookalike, Audi-aerodynamica. Zie regel 66.

Als aan namen die zelf uit meer delen bestaan nog een woord vastgeplakt wordt, verandert er aan de schrijfwijze van die naam zelf niets: er kunnen dus spaties in blijven staan, maar er wordt nooit een streepje tussen de naamdelen geplaatst. Het toegevoegde woord wordt er in principe aan vast geschreven: Rode Kruispost, Middellandse Zeegebied, Tweede Kamerlid, Onze Taallezer, Albert Heijnfiliaal, Jeroen Pauwkapsel. Maar iedereen kan naar eigen behoefte een streepje schrijven tussen de naam en de rest van de samenstelling: Onze Taal-lezer, Albert Heijn-filiaal, Jeroen Pauw-kapsel. (Zie ook regel 66.)

Een streepje is altijd nodig bij namen die op een cijfer eindigen: Apollo 13-bemanning, Louis XVI-kabinet. (Zie ook regel 65.)

Samenstellingen die beginnen met twee (gelijkwaardige) namen, krijgen een streepje tussen die namen: Baader-Meinhofgroep (Baader en Meinhof waren de oprichters van deze beweging). (Vergelijk ook regel 61.) Bij dit soort combinaties worden kleine letters geschreven als het algemene (veelal wetenschappelijke) aanduidingen zijn geworden: creutzfeldt-jakobpatiënt, hutchinson-gilfordsyndroom, ziegler-nattapolymerisatie. (Zie ook regel 33.)

Soms is niet het eerste deel maar het tweede deel van een samenstelling een naam. Vanwege de hoofdletter is dan een streepje nodig: nep-Rolex, ultra-Amerikaans. In een meerledige naam die een spatie heeft, blijft die spatie ook dan gewoon staan: oud-Tweede Kamerlid.