Aan het begin van een zin wordt een hoofdletter geschreven.

Een losse letter die een verkorting van een woord is (bijvoorbeeld ’s van des en ’t van het), wordt aan het begin van een zin klein geschreven. Het eerstvolgende woord krijgt dan de hoofdletter.

Een afkorting aan het begin van de zin wordt als gewoon woord behandeld en begint dus met een hoofdletter; het maakt daarbij niet uit of er in de afkorting punten staan:

Ook een naam die gewoonlijk met een kleine letter begint, zoals de Volkskrant en iPad, krijgt aan het begin van een zin een hoofdletter.

Als de zin met een cijfer of symbool begint, vervalt de hoofdletter die het zinsbegin zou moeten aangeven; het eerste gewone woord van de zin krijgt dan geen hoofdletter (tenzij het een eigennaam is of om een andere reden van zichzelf een hoofdletter heeft).

Na een dubbele punt of puntkomma komt meestal een kleine letter:

Een hoofdletter is wel juist in de volgende gevallen:

- Bij een opsomming die uit meer dan één zin bestaat. Toen rezen de volgende vragen: Waarom was hij te laat? Waarom had hij niet even gebeld?

- Bij een woord dat van zichzelf een hoofdletter heeft. Vanochtend hebben we mijn favoriete vakken: Frans, aardrijkskunde en biologie.

- Bij een citaat (een letterlijke aanhaling). Hij zei: ‘Dat is juist.’

- Wanneer er geciteerd wordt zonder van aanhalingstekens gebruik te maken (bijvoorbeeld in een krantenkop). Mark Rutte: Mijn belofte was fout.

Bij brieven komt aan het begin van elke regel in de adressering een hoofdletter.

Ook de aanhef begint met een hoofdletter, evenals de eerste zin na de aanhef, en de ‘afscheidsregel’.