Er komt een accent grave op een e als dat nodig is om het woord goed uit te spreken.

ampère, crème, scène

Het gaat hierbij voornamelijk om Franse leenwoorden: après-ski, barrière, crèche, crème, misère, suède. Of er een accent grave dan wel een accent circonflexe nodig is om de è-klank weer te geven, hangt af van de oorspronkelijke Franse schrijfwijze. (Zie ook regel 18.)

In veel woorden is er geen accent nodig voor een juiste uitspraak: cheque, ensceneren. Let op sommige woordparen: solfège - solfegiëren; scène - scenisch.

Ook in woorden uit andere talen en in Nederlandse woorden wordt soms een streepje naar rechtsonder gebruikt: hè, blèren, blèten, bètablokker, stèle, thèta.

Het accent grave staat ook in het uit het Frans geleende voorzetsel à. Het gaat dan om zinsneden en woordgroepen als: twee à drie personen, à la carte, à la Picasso, à propos, déjà vu, à la minute, pied-à-terre, vis-à-vis. (Zie ook regel 53.)

Op appel (in de betekenis 'hoger beroep, sein dat men zich moet verzamelen') staat officieel geen accent, maar om verwarring te voorkomen met appel (de vrucht) is appèl een goed alternatief (en naast rappel is ook rappèl mogelijk).