Eigennamen worden vaak anders geschreven dan je volgens de spellingregels zou verwachten.

Renée, Europeesche Verzekeringen, Zutphen

De afwijkende schrijfwijze in eigennamen kan bewust zijn gekozen door de naamgever, zoals bij bedrijfs- of merknamen: Aegon, Kadoland. Maar vaak ook is er sprake van een historische oorsprong, bijvoorbeeld bij een plaatsnaam of achternaam: Heiloo, Visscher, Van Zuydtwijck.

Bij plaatsnamen is een afwijkende schrijfwijze meestal ook in afgeleide woorden te zien: Zutphenaar, Heerenvener, Heiloose, Vorstenbossche. Zie voor het verdubbelen van de s (zoals in Vorstenbossche) regel 11.

Voor namen uit andere talen, meestal talen met een ander schrift (bijvoorbeeld Arabisch, Russisch of Chinees), zijn verschillende ‘omzettingen’ (transliteraties) mogelijk. Vergelijk: Soedan - Sudan. In de Spellingwijzer staan de meestgebruikte vormen; dat kunnen er per naam ook twee zijn.

In veel talen worden speciale letters of tekens gebruikt: Dvořák, Milošević, São Paulo, Tromsø. Die tekens worden in de woordenlijst alleen vermeld als ze ingeburgerd zijn of als ze noodzakelijk zijn voor de uitspraak zoals die in het Nederlands gebruikelijk is. Dus wel Tromsø, maar daarnaast: Dvorak, Milosevic en Sao Paulo. Het staat iedereen vrij om de speciale letters en tekens altijd te vermelden. (Zie ook regel 20.)

Bijbelse namen worden in dit boek gespeld zoals in onder meer De Nieuwe Bijbelvertaling en de Bijbel in Gewone Taal. Daarom is in de woordenlijst bijvoorbeeld de schrijfwijze Betlehem opgenomen en niet Bethlehem.